Πέρασε ένας χρόνος από την αιωνιότητα του εφιάλτη.

 

Για τις ψυχές που έφυγαν έτσι, τότε...

δε βρίσκω ούτε μία λέξη.

Είπα να πω "συγγνώμη", μα ντράπηκα.

 

Για όσους μείναμε να θυμώνουμε, να πενθούμε…

δε βρήκα ούτε μία λέξη.

 

Και φοβάμαι πως δεν υπάρχει.

Ίσως αν όλοι μας…

Ίσως αν για πάντα…

 

Αλλά οι λέξεις αυτές είναι ήδη πιασμένες από τα παραμύθια…

 

Και εμείς εδώ ζούμε την αλήθεια.

 

με σεβασμό στη μνήμη σας

Νικολέττα Λέκκα

28 Φεβρουαρίου 2024