Εσύ πότε έγινες νησί;

Εμείς που τα είχαμε για τα όνειρα τα νησιά.

Τόποι λατρεμένοι που γλύφει η ιερή η θάλασσα.

Μέρη που βαζουν τα πιο ομορφά τους όταν ανταμώνουν τα καλοκαίρια μας.

Εσύ πότε έγινες νησί;

Δε το κατάλαβα πως δε σε φτάνω πια από ξηρά.

Πως ίσως πνιγώ αν έρθω κοντά σου.

Ότι γέμισες βράχια σκληρά που δεν είδα ποτέ.

Και τώρα που έγινες νησί…

εσύ ορίζεις τη μοναξιά σου.

Εγώ μένω να νομίζω ...