Ό,τι μου μάθανε στο σχολείο.

Ψέματα.

Δε θυμάμαι τί μου μάθανε στο σχολείο.

Ό,τι μου είπανε στο σπίτι.

Ίσως.

Στο σπίτι δε μιλάγαμε πολύ.

Ό,τι λέγαμε στην παρέα.

Σιγά μη λέγαμε τέτοια στην παρέα.

Σε ταινίες όσα είδα.

Αλλά στον τόπο μας δεν φτιάχνουν και πολλές ταινίες. Ακριβές συνήθειες.

Σε κανά βιβλίο ό,τι διάβασα.

Αλλά μη γελιόμαστε. Ποιος διαβάζει βιβλία;

Μετά ήταν και αυτοί που μας εξήγησαν ότι τα βιβλία λένε ανακρίβειες.

Και για κάποιο λόγο δεν πρόλαβα να διαβάσω τα βιβλία που λέγανε ότι κι αυτοί ανακρίβειες λέγανε.

Και αν δεν τα διαβάσεις είναι σα να μην υπάρχουν.

Τα βιβλία. Όχι οι ανακρίβειες…

 

200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Απόλυτα ακριβές.

400 χρόνια σκλαβιά. Νομίζω και αυτό είναι αρκετά ακριβές.

Αν τα βάλεις κάτω, είμασταν σκλάβοι τα διπλά χρόνια από ότι είμαστε ελεύθεροι.

Και περισσότερο.

Γιατί πήρε χρόνια να απελευθερωθούμε.

 

Αλλά αυτά έχουν σημασία μόνο αν σταματάς στα 600 χρόνια.

Κανένα λόγο δεν έχεις να σταματάς εκεί.

Η ιστορία αυτή πάει χιλιάδες χρόνια πίσω.

Εκεί θα πας αν θες να την πεις.

Σωστά ή λάθος, αν θες να την πεις, θα πρέπει να πας στην αρχή κάποια στιγμή.

Να μιλήσουμε για την επανάσταση.

Και για τη σκλαβιά να πούμε.

Αλλά άμα δεν πεις για την αρχαία την ιστορία σου, άμα δεν πεις πόσο κράτησε αυτό, πόσο πριν από όλα ξεκίνησε, πόσο σπουδαίο ήταν…

Πώς θα πεις για το πώς πότισε το είναι μας;

Πώς θα εξηγήσεις γιατί δεν αρκούσαν 400 χρόνια να το σβήσουν;

Δεν ήταν μόνο που προϋπήρξε το πριν μας.

Δεν είναι μόνο που κράτησε περισσότερο και από τη σκλαβιά ακόμα.

 

Πιο βαθύ ήταν.

Και εμείς ξέρουμε από βαθιά.

Δε νομίζω ποτέ να αρκεστήκαμε στα ρηχά.

Δε νομίζω ποτέ να τα διαλέξαμε, ...

---